De samenwerking die leidde tot de eerste circulaire matras ter wereld

Thomas en Koen zijn in gesprek met Ward Mosmuller en Pim Jansen. Ward vervult de rol van Director Partnerships & Alliances bij het duurzame bedrijf Niaga, dat producten ontwerpt om te hergebruiken. In het begin van zijn carrière bij Niaga was hij vooral verantwoordelijk voor nieuwe ontwikkelingen. Eén daarvan was de technologie van Niaga te combineren met die van Auping om samen een circulair matras te ontwikkelen. Pim Jansen is Manager International Business Development bij Auping. Hij is verantwoordelijk voor de verkoop en de marktontwikkeling in de landen buiten Auping’s thuislanden Benelux, Denemarken en Duitsland. Daarnaast is hij sinds 2021 samen met Ward bezig met de commerciële kant van circulaire transitie van de matrassenindustrie.

Je kunt het interview ook lezen in pdf.

Thomas: Vanuit welk oogpunt is Auping aan de duurzame transitie begonnen?

Pim: “Het is begonnen vanuit de overtuiging dat het moet én kan. Auping maakt al 135 jaar duurzame producten, het zit in ons DNA. Je vindt dit ook terug in onze visie: we willen de wereld uitrusten, zowel letterlijk als figuurlijk. Wij zijn een familiebedrijf, wat helpt om deze stap te zetten. We hebben 10 jaar geleden een groene fabriek gebouwd, maar als je daar grijze producten gaat produceren, hoe groen is je fabriek dan? Vanuit die overtuiging hebben we de duurzame transitie in gang gezet. Met Niaga en onze andere partners in de keten hebben we daar een juiste propositie voor ontwikkeld. Voor ons is het een tweede natuur. Het zit in ons denken.”

Koen: Hoe is de samenwerking tussen Auping en Niaga tot stand gekomen?

Pim: “We zijn een jaar of twaalf geleden begonnen met het zoeken naar een oplossing voor de enorme matrassen-afvalberg die we creëren: we gooien alleen in Europa al per jaar meer dan 35 miljoen matrassen weg. Die worden voor het grootste deel verbrand, een deel komt op vuilnisbelten terecht en een heel klein deel wordt verwerkt tot een laagwaardiger product zoals isolatiemateriaal, waarna het alsnog verbrand wordt.”

Ward: “Het is hierdoor van belang dat je een product herbruikbaar maakt. Het moet disassembleerbaar en modulair zijn. De verschillende modules, lagen en materialen moeten herbruikbaar zijn. In deze matrassen zijn dat bijvoorbeeld polyester en staal. Wij werken ook enkel met materialen die in eenzelfde toepassing (van matras naar matras) of in een toepassing van eenzelfde waarde gebruikt kunnen worden. Zo behoudt het product de waarde. Dan kun je van oud product naar nieuw product blijven recyclen. Dat is circulariteit.”

Thomas: Wat waren de grootste uitdagingen tijdens deze samenwerking?
Ward: “De algehele uitdaging is om een systeem te ontwikkelen waarin we de juiste materialen terughalen om er weer de juiste producten van te maken.

Het begint met het vinden van partners die hierin met je mee willen. Daarnaast is het erg belangrijk dat elke partij duidelijk begrijpt wat haar rol is en deze goed uitvoert. Zo kan de loop gesloten worden.

Klein beginnen is ook een uitdaging. Door de kleine volumes is alles duur. Dat varieert van transport tot de materialen of de mogelijkheden om te recyclen. We konden recyclaars slechts één procent volume van hun gemiddelde afname aanbieden. Zoiets is gewoon ontzettend duur. Daarin moet je partners vinden die net als wij klein willen beginnen. De schaal is in het begin daardoor een probleem.”

Pim: “In Nederland bestaat er een uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV) voor matrassen. Iedere producent die een matras op de markt brengt, is verantwoordelijk voor het terugnemen van dat matras aan het einde van zijn levensduur. Hiervoor betalen we als Nederlandse matrasindustrie een fee aan een stichting, die ervoor zorgt dat de loop gesloten wordt. We zijn er trots op dat we dit samen met onze partners in de keten geregeld hebben, want daarmee is de loop gesloten. Dit succes dient als een voorbeeld voor andere branches, we hebben hier dus een voortrekkersrol in de circulaire transitie.”

Koen: Hoe wordt ervoor gezorgd dat het matras in de loop blijft?

Ward: “De QR-code, die op het matras zit, speelt hierin een grote rol. Als je deze scant, ga je naar een landingspagina met informatie over het product en daar zit een product- paspoort achter. Dat is net zoals bij voedingsmiddelen waar op de verpakking een lijst van ingrediënten staat.
Dat productenpaspoort is voor een recyclaar verdraaid handig. Die heeft een bepaalde recycling infrastructuur, waar van alles langskomt. Alle materialen hebben een verschillende waarde. Je kunt op deze manier op waarde gaan scheiden. Verder staat er op deze landingspagina ook hoe je het product terug kunt brengen. Moet het wel of niet naar de milieustraat, moet het daar dan in een specifieke bak? Neemt de winkel het zelf terug, zoals bij Auping? Of is het de recyclaar die de producten filtert en zorgt dat het op de juiste plek terugkomt?”

Thomas: Hebben jullie tips voor young professionals?

Pim: “Kijk en vraag altijd naar duurzaamheid bij een sollicitatie. Wat doet een bedrijf daarin?
Als bedrijven doorhebben dat duurzaamheid een belangrijk criterium is in de keuze
waar mensen willen werken, dan moet een bedrijf er wel mee aan de slag.”

Ward: “Ben kritisch en blijf vragen stellen aan de verschillende partijen binnen een supply chain. Wat lever je nou precies? Wat is jullie footprint? Vooral checken, checken, checken.”

Koen: Hebben jullie nog lees-, kijk- en luistertips?
Pim: “Wat me aansprak, is het boek Healthusiasm van Christophe Jauquet. Dat gaat over alle dingen die bijdragen aan gezond leven, en zo ook de rol die rust daarin speelt. Wij zeggen altijd: als iedereen goed zou slapen, dan zou de wereld er een stuk mooier uitzien. Een goede nachtrust is namelijk de basis voor alles wat je verder wilt ondernemen.”

Ward: “‘The ministry for the future’ van Kim Stanley Robinson. Het is een toekomst roman, die je kan laten denken over hoe de duurzame transitie op wereldschaal zal moeten gaan en wat individuen kunnen bijdragen. We zijn veelal micro bezig, dit boek laat de macro kant zien. Een andere aanrader is ‘The Theory of Constraints’ van Eliyahu Goldratt. Ik heb daar veel van geleerd. Een ontzettend leuk boek, dat je de zaken doet afpellen en op zoek laat gaan naar de echte bottleneck.”

Klik hier om meer interessante artikelen te lezen.

Doorzoek deze website